kokospalm
Kokos is een vrucht.
De kokosnoot ook wel klapper genoemd. De Indische vertaling is ‘kelepa’.
De exacte herkomst van de kokosnoot is onbekend, maar komt waarschijnlijk uit Zuid Azië en Zuid-Amerika. De term kokosnoot verwijst naar het zaad van de kokospalm. De buitenste laag is groen / geel / bruin en glad. De schil is bruin van kleur en bestaat uit vezels die kokos worden genoemd. Het zaad is hard, bruin en harig. Dit is het deel van de kokosnoot dat wordt gegeten en in de winkels wordt verkocht. De kokosnoot heeft 3 grote zwarte poriën of zogenaamde ogen die duidelijk zichtbaar zijn als de schil eenmaal is verwijderd. De zoet smakende kokosnoot bevat vruchtvlees en kokoswater, wat niet verward mag worden met kokosmelk. Kokosmelk wordt gemaakt door het vruchtvlees te malen.
Kokosolie.
Kokosolie (synoniem Oleum cocos, kokosvet of klapperolie) is een tropische olie, die wordt verkregen door persen of extractie van kopra, het gedroogde witte vruchtvlees van de vrucht van de kokospalm (Cocos nucifera), de kokosnoot. On geharde en on geraffineerde (vierge) kokosolie heeft een smeltpunt van rond de 24-26 °C en is daarom in ons klimaat meestal gestold, en dus een vet. In tropische gebieden heeft het meestal een vloeibare consistentie, een olie. Geraffineerde en geharde kokosolie heeft een smeltpunt van 30 tot 37 °C.
Zo’n twee derde tot driekwart van het droge gedeelte van het kokosvlees bestaat uit kokosolie/vet. Het is zeer rijk aan verzadigde vetzuren met een middellange keten, zoals laurinezuur, myristinezuur en palmitinezuur.
Kokosolie moet niet worden verward met kokosmelk of kokoswater. Kokosmelk is een melkwitte vloeistof, bereid uit het geraspte vruchtvlees van de kokosnoot. Kokoswater is het troebele vocht in het binnenste van de noot.
De Olijfolie.
Olijfolie heeft het vermogen om huidweefsel te vernieuwen en de natuurlijke vochtbalans van de huid te reguleren. De olie heeft een hoog gehalte antioxidanten. Deze neutraliseren vrije radicalen die de huid kunnen beschadigen. Daarnaast is olijfolie rijk aan bestandsdelen die een ontsmetting remmend effecten hebben. Olijfoliezeep maakt de huid egaal en zacht en stimuleert, versterkt en verzorgt de huid. De zeep is geschikt voor alle huidtypes.
Zeep waarvoor alleen olijfolie wordt gebruikt, is erg zacht en produceert weinig, maar enigszins slobberig schuim. Alleen na een lange periode van uitharding ligt de zeep stevig in de hand, maar het schuim zal nog steeds slobberig zijn.
Kokosnoot olie zorgt voor mooi schuim. en een harde zeep.
Olijf is een zeer gezonde en reinigende zeep, harde zeep en schuimend.Dus deze combinatie geeft een mooie harde verzorgende zeep met veel natuurlijke schuim.
Vandaar mijn keuze om deze 2 oliën te combineren.
Aloë Vera.
De plant waar het hier allemaal om gaat bestaat in veel variëteiten, maar de belangrijkste is de Aloë Vera Barbadensis. Een volwassen plant, na ongeveer 3 tot 4 jaar, ontwikkelt zich vanuit het midden een lange bloemsteel waaraan gele of oranje bloemen bloeien. De plant gedijt het beste op zeer arme grond en in extreem zonnige gebieden. Hoe armer en droger de grond, hoe beter de kwaliteit van de werkzame stoffen in de bladeren.
Als de plant volwassen is, wat 3 tot 4 jaar duurt, worden de buitenste bladeren afgesneden. Deze bladeren zijn dan inmiddels een halve meter lang en wegen ongeveer anderhalve kilo. Deze bladeren worden direct na het oogsten ontsmet om te voorkomen dat micro-organismen de biologische activiteit van het blad en de kostbare inhoud aan gaat tasten. Na de oogst moet er snel gehandeld worden, want al na 6 uur gaat de kwaliteit achteruit, en na 24 uur is alle heilzame werking uit het blad verdwenen. Dit kan nog enigszins tegengehouden worden door goed te koelen, maar dan nog moet de oogst binnen 36 uren volledig verwerkt zijn.
Äloe Vera Maceraat.
Maceraten worden verkregen door planten of bloemen of delen hiervan een maand of langer te weken in een goede kwaliteit tarwekiemolie, olijfolie, sesamolie, zonnebloemolie, amandel- of saffraanolie, en/of andere. Het maceraat bevat 10% van de in vet oplosbare stoffen van de plant. De plantendelen geven geleidelijk hun lipofiele stoffen af aan de drager waardoor er een medicinaal product ontstaat. Vroeger waren maceraten de traditionele manier om planten met etherische olie en andere therapeutische stoffen te benutten en te gebruiken.
Maceraten behoren ook tot de basis oliën. Ze dienen als basis voor haar, huid- en massage oliën en andere cosmetische preparaten. Etherische oliën lossen zeer goed op in deze vette oliën en zijn daarom onmisbaar in de aromatherapie.
De meest gebruikte maceraten zijn: aloë vera, arnica, goudsbloem, kamille, St. Janskruid, wortelolie en monoi.
Aloë barbadensis/vulgaris, Verenigde Staten Aloë vera. Liliaceae.
Maceraat van het vers gesneden blad van de Aloë vulgaris in olijfolie. Dit maceraat is groen van kleur en heeft de geur van Aloë.
Het sap en de gel van de aloe bevatten de volgende:
werkzame stoffen:
*polysacchariden van het glucose type en het mannose type met het werkzame acemannan. *Antralglycosiden met barbaloïne en aloïne.
*Enzymen: oxidase, lipase, protease.
*Mineralen: aluminium, ijzer, kalium, magnesium, zwavel,natrium, mangaan, zink.
* Vitaminen: A en B complex met choline, het belangrijkste bestanddeel van lecithine. *Aminozuren; vetzuren; anthraquinonen.
Het maceraat kan puur worden toegepast of voor 50% toegevoegd aan een basisolie.
Werkzaamheid:
hydraterend – ontstekingsremmend – bevordert de zelf genezende krachten van de huid – bevordert de doorbloeding en cel opbouw van de huid – bij spierpijn – als massageolie na sporten – huidproblemen – eczeem – ontstoken huid – zonnebrand – haarmasker- super olie voor kroes haar.
Savon Alda 